10 Msza Biegowa Otton

Dzisiejsza Msza Biegowa była dosyć wyjątkowa.

Pod Ottonem już od rana stała grupa roześmiana.

Przyszła Ania, Jacek, Boru… do wyboru do koloru 🙂

Paweł, Piotrek, Robert, Arek  – 7 osób – dacie wiarę?

Przyszedł Tomek, przybiegł Kosa, czeka na nas leśna szosa.

Mróz siarczysty mrozi twarze, cóż nam trening dziś pokaże?

Jeszcze zdjęcie na pamiątkę i ruszamy wszyscy rządkiem.

Chodnik, ścieżka, park i mostek, wszystko zdaje się tak proste.

Dobre tempo, raźny krok, nagle Ania – hop! skok w bok 🙂

W lesie cisza, spokój, zima. Mróz nie puszcza, dalej trzyma.

Ania wraca z zimnych krzaków, dogoniła już chłopaków.

I na czele biegnie dalej, z tyłu woła ktoś: „Nie szalej!”

Czas nam mija na rozmowie, zawsze ktoś coś śmiesznie powie.

Jest wesoło, jest radośnie, dziadek ćwiczy tam, przy sośnie.

Kiedy chmura śniegu pęknie, w lesie może być tak pięknie!

Więc my sobie lasem, borem, dziś biegniemy razem z Borem 😉

Meta blisko, Słupsk przed nami, przebieramy wciąż nogami.

Kilometry lecą szybko, obok stawek z zimną rybką.

Łabędź leci, kaczka kwacze, tętno równe, nic nie skacze 🙂

Mostek, rzeczka, pani z pieskiem, dom po lewej, drzwi niebieskie.

Do kościoła czyli celu, dobiegło nas dziś niewielu.

Bo po drodze po kryjomu kilku odbiło do domu.

Robert, Jacek, Boru z Kosą – do domów pobiegli szosą.

A na końcu uśmiechnięty Ksiądz Jan rozdał nam prezenty 🙂

My z uśmiechem i w pokorze, powiedzieliśmy „Szczęść Boże”!

Zapamiętał, zanotował – Paweł – pisał dziś te słowa.

Amen.